1922 жылы А.А.Фридман Эйнштейннің салыстырмалық теориясына сәйкес Әлемнің эволюциялық сипатын ашты. Бұдан кейін В.М.Слайфер галактикалардың көпшілігі (өзінің өлшеген 41 ден 36) 2000 км/с жылдамдықпен алыстап бара жатқандығын және тек, бірнеше галактиканың ғана жақындап келе жатқандығын анықтады.Кейін Күн
біздің галактикамызда 250 км/с жылдамдықпен айналатындығы және осы
галактикалардың жақындау жылдамдығы Күннің осы объектілерге қарай
қозғалатындығына байланысты екендігі анықталды. (Алыстағы объектілердің
жақындауымен алыстауын Доплердің эффектісін пайдалану арқылы анықтауға болады.
Осы эффектіге сәйкес жақындап келе жатқан күннің сәуле толқындарының
ұзындықтары азайтылып, спектрдің көгілдір жағына ығысқан, ал алыстап келе жатқан
күн сәулесі толқындары үлкейіп спектрдің қызыл жағына қарай ығысқан.) 1929 жылы
америкалық астроном Эдвин П.Хаббл (1889-1953) галактикалардың бастапқы нүктеден
жан жаққа шашырайтындығын анықтады. Бұл нүкте ғаламның орталығы деп аталып,
осыдан кейін ғалам қалыптаса бастаған бұл оқиға - Үлкен Жарылыс деген атқа ие
болды.
|